‘Als trouwfotograaf ben ik helemaal verzot op de stills, de detailfoto’s. Ik weet dat mijn bruidsparen heel veel tijd en aandacht schenken aan het uitzoeken van de taart, de ringen, de bloemen, etc. Gaat het ene bruidspaar nog voor “simpel” kopen van de details, er zijn ook veel bruiden die zich helemaal verliezen in hun DIY styling. En al die passie moet natuurlijk terug komen in het verhaal van hun bruiloft: de trouwreportage.
Afgelopen zaterdag was ik onderweg naar bruid Corine. Toen ik een dijk afreed zag ik opeens in mijn ooghoek een verwaarloosd stukje bebouwing. Zo’n plekje middenin een wijk dat waarschijnlijk voor de bewoners al jaren een doorn in het oog is, maar voor fotografen een happy place zou kunnen zijn. Geef ons verrotte kozijnen, scheefgezakte muren en afbladderende verf en wij genieten.
In het draaiboek stond er geen tijd voor een fotoshoot ingepland, tenminste niet in hun eigen dorpje, dus gooide ik het in de groep nadat bruid en bruidegom elkaar hadden ontmoet.
Er ontstond wat verwarring waar mijn bijzondere plekje dan zou moeten zijn. Ik kan het wel begrijpen; het is een mindswitch. Als bruidspaar denk je aan prachtige plekjes, een mooie oprijlaan met eeuwenoude eiken of een minimalistisch gebouw met bijzondere vormen. Maar dat ergerlijk stukje braakliggend terrein? Toen ze zeker wisten dat we over hetzelfde stukje grond hadden vroegen ze nog ik ik zeker wist dat ik juist daar wilde fotograferen. Ja, echt waar! Vertrouw me maar! En natuurlijk deden ze dat.
De achtergrond van de turquoise verfrestanten gaven een boost aan het schitterende trouwboeket. En dankzij de korte trouwjurk van Corine konden we een sexy been laten zien.
Ik was helemaal gelukkig toen het stoere resultaat zag. En belangrijker: het bruidspaar ook!’ Nanda Zee-Fritse van FOTOZEE
